اسباب‌بازی‌های پیچیده‌تر مکانیکی و نوری نیز در قرن نوزدهم اختراع شدند. کارپنتر و وستلی شروع به تولید انبوه کالیدوسکوپ کردند که توسط سر دیوید بروستر در سال 1817 اختراع شد و طی سه ماه بیش از 200000 مورد را در لندن و پاریس فروختند.
این شرکت همچنین با توسعه روشی برای تولید انبوه با استفاده از فرآیند چاپ صفحه مسی، توانست فانوس های جادویی را برای استفاده در نمایش های فانتاسماگوریا و گالنتی به تولید انبوه برساند.
تفنگ کلت اسباب بازی ساچمه ای نیز از دیگر تولیدات این شرکت بود که در بین کودکان بسیار محبوب گشت.
تصاویر رایج روی فانوس‌ها شامل خانواده سلطنتی، گیاهان و جانوران، و سازه‌های جغرافیایی یا ساخت بشر از سراسر جهان بود.
زئوتروپ مدرن در سال 1833 توسط ریاضیدان بریتانیایی ویلیام جورج هورنر اختراع شد و در دهه 1860 رایج شد.
عروسک های چوبی و چینی در خانه های عروسک مینیاتوری مورد علاقه دختران طبقه متوسط بود، در حالی که پسرها با تیله ها و قطارهای اسباب بازی بازی می کردند.
در سال 1903، یک سال پس از انتشار The Tale of Peter Rabbit، نویسنده انگلیسی بئاتریکس پاتر اولین اسباب بازی نرم پیتر خرگوش را ساخت و او را در اداره ثبت اختراع در لندن ثبت کرد و پیتر را به قدیمی ترین شخصیت مجاز تبدیل کرد.
در طول سال‌ها، کالاهای «اسپین آف» دیگری از جمله کتاب‌های نقاشی و بازی‌های رومیزی به دنبال آن بود.
مجله اسمیتسونین بیان کرد: پاتر همچنین یک کارآفرین و پیشگام در صدور مجوز و تجارت شخصیت های ادبی بود.
پاتر از کتاب خرگوش خود یک امپراتوری خرده فروشی ساخت که ارزش امروزی آن 500 میلیون دلار است. در این فرآیند، او سیستمی را ایجاد کرد که ادامه دارد.
همزمان با توسعه اسباب بازی های تولید انبوه، آرمان های روشنگری در مورد حقوق کودکان برای آموزش و اوقات فراغت به ثمر نشست.
در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم، بسیاری از خانواده‌ها برای گذران زندگی نیاز داشتند فرزندان خود را برای کار در کارخانه‌ها و سایر مکان‌ها بفرستند – درست همانطور که پیشینیانشان در قرون وسطی به نیروی کار خود برای تولید کالاهای خانگی نیاز داشتند.
با این حال، استثمار و سوء استفاده صاحبان مشاغل از کودکان کار در این دوره با نحوه برخورد با کودکان به عنوان کارگر در یک واحد خانوادگی متفاوت بود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.