اعتقاد بر این است که هنر و علم پشمینه به 3000 سال قبل از میلاد مسیح می رسد. برای قرن ها ترمه در شال های پشمینه بافته می شد و توسط تمدن های باستانی پوشیده می شد و به عنوان الیاف پادشاهان شناخته می شد.
این صنعت کلبه و هنر شال پشمینه ترمه و انوئاع دیگری مثل شال ریش ریش را فعال کردتا در طول زمان حتی بیشتر رشد کند. این تولید همچنین از حمایت و اشتیاق حاکمان مغول مانند اکبر و جانشینان او بهره مند شد و همچنین به این دلیل که اداره محلی همیشه اراده توسعه این هنر و صنعت برای تولیدات محلی را داشته است.
نخ های مورد استفاده در ساخت این پارچه مجلل به نام ترمه در واقع از شکم بزهای کوهی هیمالیا می آید که در مناطق مرتفع فلات تبت، کشمیر و نپال زندگی می کنند و در همه حال محل تولید اصلی هستند.
ظرافت این پشم روسری هندی می دهدعایق بهتر برای آب و هوای سخت مردمی که در این مناطق معتدل زندگی می کنند، تورها را بسیار مفید و ناگفته نماند راحت یافتند. به این ترتیب پاشمینه ای متولد شد که ما امروزه بسیار دوستش داریم .
تاریخچه مسیر پشمینه. پس از زمان امپراتوری مغول، شال پشمینه ابریشمی هندی که وارد اروپا شد روز به روز محبوبیت بیشتری پیدا کرد و بازار با شال های ترمه رشد کرد.
ویژگی ها و زیبایی منحصر به فرد خود را نشان داد. در اواخر دهه 1700 بود که شاهد ظهور بیشتر و بیشتر روسری های پشمینا بودیم که در تمام دادگاه های اروپا ترمه نامیده می شد.
در حقیقت، زیبایی و تجمل پشمینه نیز همینطور بود که شهرت آن در سراسر جهان گسترش یافت و دربارهای امپراتوری آسیا و اروپا را زینت داد.
از پشمینه، شال معروفی را به همسرش ژوزفین هدیه داد که او بلافاصله دوستش داشت. به لطف این شور و شوق چشمگیر ملکه بود که بازار شال اروپا در سال 1870 شروع به کار کرد زیرا ذائقه شروع به تغییر کرد. مد زنانه توسعه یافته است و بالاخره ورود مواد مد روز جدید توسعه یافته است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.