در سال 1874، هنری وودوارد و متیو ایوانز کانادایی طرحی را برای یک لامپ رشته ای و لامپ هالوژن فروزش به ثبت رساندند. اختراع آنها چندین سال قبل از اختراع توماس ادیسون آمریکایی بود.
در واقع، دومین اختراع (که در سال 1876 در ایالات متحده صادر شد) از جمله مواردی بود که ادیسون با اصلاح فناوری برای ایجاد یک لامپ با ماندگاری بیشتر خریداری کرد.
کارهای اولیه وودوارد و ایوانز روی لامپ در تورنتو تا حد زیادی ناشناخته مانده است. با این وجود این یک پیشرفت مهم در اختراع روشنایی الکتریکی بود.
اکتبر 1879، ادیسون یک لامپ ساخته بود که تا 14.5 ساعت می درخشید.
اصلاحات بیشتر بر اساس مفهوم مقاومت بالا ساخته شده است و اجازه می دهد تا گرما و نور در رشته لامپ به جای سیم های تغذیه از منبع تغذیه ایجاد شود.
ادیسون لامپ را در یک سیستم الکتریکی از خطوط برق و سایر تجهیزات قرار داد. این باعث شد که دستگاه برای استفاده روزمره کاربردی تر شود. او همچنین از سرمایه‌داران ثروتمند آمریکایی تأمین مالی می‌کرد.
زمانی که اداره ثبت اختراعات اعلام کرد که بر اساس کار دیگران است، حق ثبت اختراع او در معرض یک نبرد حقوقی طولانی قرار گرفت.
شرکت او همچنین سوان را تهدید به اقدام قانونی کرد، تا اینکه در سال 1883، این دو مخترع برای تولید لامپ در بریتانیای کبیر متحد شدند.
در بیشتر تاریخ، «اکثر جهان از غروب تا سپیده‌دم در تاریکی زندگی می‌کردند. جین براکس، نویسنده کتاب «درخشنده: تکامل نور مصنوعی» در سال 2004 گفت: نور بسیار کمیاب بود، نور بسیار گران قیمت بود.
جان جنکینز، رئیس و مدیر عامل موزه اختراعات الکتریکی اسپارک، می‌گوید، هنگامی که الکتریسیته کشف شد، «تعجبی نداشت که … برخی از افراد شروع به فکر کردن در مورد چگونگی استفاده از این الکتریسیته پیوسته جدید برای ایجاد برق می‌کنند. سبک؟”
نور مصنوعی جهان را تغییر داد – و همچنان به تغییر – ادامه می دهد.
اکنون همه چیز در مورد دیودهای ساطع کننده نور یا LED است. در سال 2018، ارزش بازار روشنایی ال‌ای‌دی تقریباً 52 میلیارد دلار بود و انتظار می‌رود تا سال 2024 به بیش از 112 میلیارد دلار برسد.
اما 200 سال قبل از اینکه ال‌ای‌دی‌ها صنعتی چند میلیارد دلاری باشند، و دهه‌ها قبل از ظهور ادیسون، لامپ‌ها ایده‌ای بودند که تازه شروع به کار کردند
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.